Hyena Levenswijze
De heerschappij van de Hyena
Het vrouwtje is dominant bij de hyena's. Als er 1 stuk vlees is behoort het aan haar toe.Als 2 hyena's van verschillend geslacht bij elkaar zijn, zal het mannetje altijd voor het vrouwtje wijken. Een vrouwtje is gemiddeld 6.6 kilo zwaarder dan het mannetje. Als hyena's elkaar ontmoeten, besnuffelen ze elkaar en likken ze elkaars genitaliën als teken van begroeting, waarbij ze de achterpoot optillen. Het mannetje doet dit het eerst om zijn onderworpenheid te tonen. De heerschappij van het vrouwtje mag dan duidelijk zijn bij ontmoetingen, in de troep is het minder opvallend. Vaak leidden zij de jacht, maar van af het moment dat de prooi wordt gegrepen is er over het algemeen nauwelijks verschil in gedrag tussen de seksen te constateren.
Hyena, De jacht
Men dacht vroeger altijd dat de hyena afwacht tot de leeuw een prooi te pakken had, en het dan van hem afnam. Dit blijkt niet waar te zijn. De hyena is het slachtoffer van de leeuw. Door het "gelach" van de hyena's na een succesvolle jacht, komen de leeuwen en nemen de prooi over. Als er gejaagd word gaan ze altijd met een groep. De hyena kan een snelheid halen van 40 tot 50 kilometer per uur, met nu en dan uitschieters tot 60 kilometer per uur, en dan een kwartier volhouden. Een hyena slaagt er in zijn eentje in, om een gnoe van 170 kilo te overmeesteren. Als de prooi is gevallen is het al opengereten en hangen de ingewanden eruit. Zodra de prooi op de grond ligt, werpt de hele meute zich erop en eet gulzig van de maal uit angst dat een leeuw hen van hun buit komt beroven. Eén derde van de jachtpartijen is succesvol.
De Maaltijd van de Hyena
Een hongerige hyena kan in één maaltijd maximaal 14 kilo vlees verorberen, maar 1.5 tot 1.8 kilo per dag is genoeg. De hyena eet onder andere een oude, gewonde of zieke leeuw, buffel of olifant, een gnoe of een gazelle en zelfs kleine knaagdieren of aangespoelde vissen. Hij laat niks anders over dan de horens, hoeven en de vacht. Als hij deze toch heeft opgegeten, dan spuwt hij deze weer uit in de vorm van braakballen, waarin zich de zeldzame delen bevinden die zijn maag niet aankan.
