Zwarte Gier (roofvogel)
Uiterlijk
De zwarte gier word ook wel raafgier genoemd. De gier heeft een zwart verenkleed en een donkergrijze, sterk geplooide kop en nek. De ogen zijn bruin. De snavel en de poten van de zwarte gier zijn zwak. De poten zijn meer bedoeld om op te lopen dan om een prooi te pakken. Ze kunnen een lengte hebben van 58 tot 69 cm en een gewicht van 2 tot 2,7 kilo. Er is geen duidelijk verschil te zien tussen mannetjes en vrouwtjes.
De vleugels van de zwarte gier zijn breed en hebben een wit uiteinde. De vleugels van zwarte gier kunnen een spanwijdte van 130 tot 152 cm halen. De staart is kort en heeft een vierkante vorm.
Leefgebied en voedsel
De zwarte gier past zich gemakkelijk aan, aan de omstandigheden. Hierdoor kunnen ze voorkomen in vele verschillende biotopen zoals bossen, kustgebieden, savannes en stedelijk gebied. Ze vermijden dichte regenwouden en berggebieden. Zwarte gieren leven in grote groepen en zijn de meest sociale soort van alle Amerikaanse gieren.
De zwarte gier eet voornamelijk aas en menselijk afval. Ze zijn niet erg kieskeurig en eet bijna elk afval. Ook dieren die langs de snelwegen liggen horen op het menu van de zwarte gier. De zwarte gier eet ook graag palmnoten en fruit en daarnaast maken ook eieren en kleine diertjes zoals jonge vogels, insecten en hagedissen deel uit van het voedsel.
Voortplanting
Een nest in een holle boom of rotsholte dient als broedplaats van de zwarte gier. Per keer legt het wijfje twee tot drie eieren, waarop beide geslachten om de beurt broeden. Na 32-41 dagen komt het ei uit. De ouders bewaren voedsel in hun krop wat ze uitbraken voor hun jongen. De jongen verlaten voor het eerst het nest na 62-70 dagen.
